gülümsəmək

gülümsəmək
f.
1. Gülər kimi olmaq, təbəssüm etmək, qımışmaq, dodaqaltı gülmək, öz məmnunluğunu, ya istehzasını təbəssümlə ifadə etmək. Mənasını anlamadığı bu sözə Aydəmir sadəcə gülümsəyərək kupeyə girdi. A. Ş.. Şəmsiyyə kədərli və fikirli olsa da <Sərhənglə> danışarkən gülümsəməyə, şad görünməyə çalışırdı. M. İ..
2. məc. Adamın üzünə gülmək, fərəh oyatmaq. Bahar gülümsəyir. Hər yer gülümsəyirdi.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • gülümsəmə — «Gülümsəmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gülümsər — sif. Gülümsəyən, gülən, təbəssümlü. Gülümsər göz. – Bir gün acı bir səs o gülümsər üzü sardı. H. C.. Qızın solğun rəngi, xurmayı saçları, gülümsər qonur gözləri var idi. Ə. M …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gülümsərcəsinə — z. Gülümsəyərək, təbəssümlə. Gülümsərcəsinə cavab vermək. – Qız qara gözləri, uzun kirpikləri arasından gülümsərcəsinə <dedi>. . T. Ş. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ibtisam — ə. gülümsəmə, təbəssüm …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mütəbəssim — ə. gülümsəyən, gülər …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təbəssüm — <ər.> 1. is. Gülümsəmə. <Qocanın> sallaq iri dodaqlarında, yanları cizgilərlə bürüşmüş kiçik gözlərində, sümükləri qalxaq, ətli, qırmızı üzündə bir təbəssüm vardı. A. Ş.. Xanların istehzalı təbəssümü birdən yoxa çəkildi. M. Hüs..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bina — is. <ər.> 1. Tikili, mülk, ev. Gözəl və yüksək bina. Məktəb binası. Daş bina. Yeni teatr binası. – <Mədəd> vağzalın böyük binasından keçib, relslərin üstündən adlayaraq, depoya tərəf getdi. M. İ.. Ferma müdiri . . məni binaya apardı.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dodaqucu — z. Ürəksiz, istəmədən, həvəssiz. Dodaqucu salam vermək. – Zeynəb dodaqucu gülümsəyib Rüstəm kişini süzdü. M. İ.. Gülsənəm arvad dodaqucu gülümsədi, gözlərini yerə dikdi, astadan köksünü ötürdü. M. Hüs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”